COLONIA DE BAÑO
Daquela, unha farmacia da
bisbarra de Betanzos tiña un escaparate enorme, e no mesmo anunciábanse os
envases de medicamentos, coma Vick Vaporub mentol alcanfor, aceite de rícino,
ou optalidon, todos eles con unha nota escrita a man, que indicaba a súa utilidade terapéutica.
Recordo nela un gran frasco, de dez litros, que contiña un liquido amarelo, e
pegado no envase do mesmo unha cartolina na que se podía ler en letras de imprenta: “COLONIA DE BAÑO”.
A
Sabela, veciña dunha parroquia cércana, tivera un fillo moi bonito, froito dun amor desacertado. Vivía a
rapaza, que era orfa e algo cándida, do seu traballo coma xornaleira prestado
en algunhas casas ricas.
Nunha delas o fillo do propietario rouboulle o
sentido con promesas e xuramentos embusteiros, e bastoulle a proba dun dia para
preñala e despois esquecela, xusto o mesmo día no que se decatou do froito
daquelas beiras…
O pequeno da Sabela tiña un
sorriso engaiolante permanente o que lle daba un encanto especial, que para súa nai era e unha
ledicia e orgullo.
Souben pola farmacéutica que a
Sabela roldaba tódolos fin de semana o redor do escaparate co neno nos brazos
ollando simultaneamente o gran frasco e
mais o interior da botica, pero non remataba de entrar nela.
Por fin, nunha destas, a Sabela
dirixiuse a boticaria e a media voz
preguntou canto custaba o litro de colonia de baño.
─ Pois cústalle 20 pesetas o litro, pero tamén pode levar menos cantidade…─
A iso retrucoulle a Sabela…
─ E arrecende ben. ?
─ Moi ben ! ─ Díxolle a farmacéutica.
Logo mollou un algodón na colonia e
doulla a ulir a Sabela, que ruborizouse abraiada, dou as grazas e marchou co
algodón agochado entre ela e o seu picariño.
Sabela traballou arreo varias semanas e non volveu pola farmacia ata polo
visto conseguir aforrar 20 pesetas.
Unha mañá entrou moi decidida na
botica e pediu un litro de colonia de baño, coma quen pide unha aspirina ou un esparadrapo.
E liscou co envase sen mediar palabra algunha con ninguén.
Pasado días a farmacéutica volveuna a ver ollando novamente o escaparate,
saleu a porta e preguntoulle se lle gustara a colonia de baño.
─ Moito señora, gustoume moito… O malo e que sexa tan cara…
─ Pero si dura moito. !
─ Non tanto señora, o litro me foi ben xustiño para poder bañar o meu neno…! Pero pagou a pena, porque o meu cativo
arrecendía tan ben…!!
