DIA
DE
DEFUNTOS
O
SEPULTUREIRO
DE
COBAS
Manuel
do
Crego,
é
dende
fai
corenta
anos
o
sepultureiro
de
Cobas.
É
un
negador
de
que
a
morte
sexa
o
final
da
vida.
Segundo
me
conta
nunha
entrevista
arrepiante
que
lle
fixen
fai
mes
e
medio,veu
a
estadea
ou
santa
compaña
tres
veces
na
súa
vida,
sempre
no
camiño
do
cemiterio.
Librouse
de
presidir
a
mesma,
gracias
os
cornos
de
vacaloura
-
mos
mostra
con
orgullo
-,
que
sempre
leva
no
peto,
xunto
con
un
par
de
allos
machos.
―Non
é
certo
iso
do
purgatorio,
nin
do
inferno.
É
un
invento
interesado
dos
intermediarios
para
nos
asustar,
e
dicir
dos
cregos...
― Tódolos
vivos
queren
seguir
vivos,
teñan
os
anos
que
teñan,
porque
non
saben
ca vida
despois
de
morrer
e
moi
parecida
a
vida
antes
de
ter
nacido,
so
que
daquela
eras
moi
pequeno
e
non
tiñas
boa
memoria,
despois,
o
morrer,
tes
recordos,
e mais experiencia
do
vivido.
A
memoria
queda
nos
defuntos
entre
o
tempo
e
o
espacio.
Pero
queda,
porque
a
vida
da
memoria
e
indestrutible,
como
os
átomos...
― A
morte
non
é
o
final,
o
final
é
o
esquecemento
do
defunto..
A
memoria
dos
mortos
sérvelle,
non
sei
como,
para
encarnarse
de
novo
noutras
persoas,
que
xa
non
recordan
quen
foron
na
vida
pasada.
Unha
magoa!.
Porque
moitos
poderían
ser
mellores.
Home,
díxenlle,
esa
é
hipótese
da
reencarnación.
Unha
teoría
indemostrable.
― Si
home
si,
tan
indemostrable
como
o
ceo
e
o
inferno.!
E
moitos
creen
nesas
parvadas
desde
sempre.
Se
os
mortos
falaran...
pero
non,
falamos
nos
por
eles,
e
inventamos
o
que
nos
convén.
―Eu
falei
co
presidente
da
estadea,
en
tres
ocasións.
Coma
sabes
é
medio
morto
vivente,
pero pode
falar,
e
sabe
moitas cousas...
―Se
a
xente
coñecera
estas
cousas
que
me
contou,
miraría
cara
a
cara
a
morte,
agradecéndolle cada
día
as
oportunidades
marabillosas
que
ten
o
vivir...