AS
VOCACIÓNS,
O
PAPA
FRANCISCO,
E
AS
MISAS
DOS
DOMINGOS
Gaudencio,
o de
Mucha do
Ferreiro, fillo
de pai
descoñecido,
quixo un día
ser cura.
A
verdade é
que ese
desexo venlle
a Gaudencio
desde que
foi acólito
con Don
Florencio o
sacerdote da
parroquia.
Polo
visto Mucha,
levou o
pequeno un
día fai
moitos anos
a casa
do sacerdote,
e espetoulle
cantando polo
baixo: “ O
cura foi
o muíño,
e levou
o fol
mais grande,
porque a
criada non
pode, mentres
o neno
non ande”
...
Don
Florencio douse
polo visto
por avisado ca
cantiga e
respondeulle :
“Miña querida
amiga, farei
deste mociño
un cardeal”...
Contoume
Mucha que
o seu
rapaz, con
sete anos
de idade,
colleu maneiras
episcopais desde
aquela, como
axudante nas
misas de
Don Florencio.
O
fillo de
Mucha, hoxe
un home
de trinta
anos, despois
de falar
eu ca
nai, doume
algunhas
explicacións
complementarias:
―Alí,
papei por
primeira vez
na miña
vida congros
polo
aberto,capóns o
espeto, e
queixos de
San Simón
da Serra
da Corda...
―Alí,
coñecín algúns
alcaldes e
altos cargos
políticos do
PP, que
viñan a
xantar cando
a festa.
Coido
que moi
devotos non
eran, pois
chegaban sempre
despois da
misa, e
desculpábanse
dicindo que
tiñan moito
traballo por
facer...
E
seguro que
tiñan razón, pois
non vin
endexamais no
meu concello
ningunha cousa
resoltas por
eles.
―Alí,
na reitoral,
regaloume Don
Florencio, unha
medalla e
mais unha cadea
de ouro
da Virxe
dos Desamparados.
―Con
un traxe
novo -
mercado cas
propinas que
recibín nun mes
- e
a medalla
ben a
vista, os
dezaoito anos,
fun quen
de botar
de moza
a Engracia,
una veciña
moi rica
de seu,
que segundo
o párroco
estaba “in
gratia”,
e dicir,
en gracia
divina.
― Ter
gracia e
mais enerxía
tiña de
abondo, pero
non a
gracia que
dicía Don
Florencio...
Tiven que
deixala pois
acababa
comigo...como
fixera ca
metade dos
mozos do lugar.
― Decidín
ata fai
pouco seren cura,
por vocación
contaxiada, e
polas relacións
sociais
desenvolvidas nas
festas.
―Pero
mira ti,
agora chega
o Papa Francisco,
e ponse a falar de
cousas estrañas
segundo Don
Florencio, por
exemplo que
os ateos
pódense salvar;
que gobernar
é concentrarse
no pequeno;
co diñeiro
debe servir,
non gobernar;
que debemos
poñer a
disposición dos
demais o
que somos
e o
que temos;que
está farto
de clérigos
de despacho;
que si
un homosexual
busca a
Deus non
somos nos
quen de
xulgalo; que
non se pode
seguir insistindo
en cuestións
como o
aborto ou
os
anticonceptivos;
ou que
as mulleres
son mais
importantes cos
bispos... !
― E
como el
é o
que manda
e ordena,
estou pensando
que nese plan
non e nada bo
seren cura
na parroquia...
― Doutra
banda, coma me
ten prometido
o párroco,
non sei
ben porque,
deixarme herdeiro
de todos
os seus
bens, dareille
unha volta
a miña
vocación... e
igual presento
a miña
candidatura para
a alcaldía
do concello,
que para
iso me
dixo Don
Florencio, non
e preciso
hoxe ter
moita vocación,
basta con
ter de
man un
par de
cargos da
Xunta e,
igual que
pasou en
Italia despois
da guerra,
facer algunhas
advertencias e
indicacións os
fregueses nas
misas dos
domingos...pero
para iso
xa está
el...
―Igual
iso é
mais rendible
que ser
cardeal nos
tempos que
corren...!
Ningún comentario:
Publicar un comentario