LINO
E
NEMIÑA
Lino
e Nemiña
teñen moitas
semellanzas.
Foron pescadores,
un de
altura outro
de baixura;
devotos de
A Virxe
do Carme
o Lino,
e de
San Roque,
o Nemiña,
esa devoción
debíanlla, segundo
eles, a
ter viaxado
tanto polo
mar.
Pais
de familia
numerosa; os
dous con mulleres
moi rosmonas,
de aí
a súa
mentalidade
estoica, ademais,
ambos seareiros
do equipo
de fútbol
do seu
Concello.
Lino
pasa por
seren unha
especia de
experto home
do tempo
na súa
parroquia.
Tantos
anos embarcado
pendente do
mar picado,
e rizado
; das
borrascas, dos
temporais e
dos vendavais,
déronlle creto
no seu
prognostico coma
meteorólogo
local.
Pouco
despois de
se xubilar
preguntábanlle
decote os
veciños a
súa opinión
sobre o
tempo vindeiro.
Lino
con moito
aquel, cuspia
na man,
a levantaba,
e de
paseniño xiraba
trescentos
sesenta grados,
e afirmaba case sempre con
enorme seguridade
e a
voz un
pouco tomada
polo tabaco
: “ Mañá
se chove,
chove, e
se non
chove non
chove”.
E quedaba tan
pancho.
Nemiña,
sae con
frecuencia na
súa dorna
a pescar
con Lino
coma axudante,
―mais que
nada por
entretelo e
porque ten
tempo agora
de abondo,
―dille a
todo o
mundo....
Pero
é o Lino quen
vai polo cebo,
quen prepara
os aparellos,
e ate
quen leva
sempre as
cervexas e
uns bocadillos
de queixo
con anchoas
de Riveira.
Contoume
fai uns
días Lino
que o Nemiña,
nunha destas
saídas,
encomendouse coma
sempre a
San Roque
e ofreceulle
- como
é vella
tradición -
devolver ó mar
o primeiro
peixe que
collera.
Andaban
a faenar
os dous
entre o
Cabo da
Nave e
o Centolo
de Fisterra,
e foi
daquela cando
o Nemiña
pillou un
enorme robalo,
que, a
ollo de
bo cubeiro
debera pesar
uns catro
quilos...
O
Nemiña ergueuse
abraiado na
dorna, cas palmas
da man e os ollos en branco mirando cara o ceo dixo:
―San
Roque querido,
non che
é o
mesmo que
che devolva o
segundo peixe
?.
―Nese
mesmo instante
un pequeno
golpe de
mar bandeou
a dorna
e fixo
caer de
cu o
meu amigo.
―E
pódesme crer,
lanzou axiña
pola borda
o robalo
mentres con un
fío de voz e con
faciana de medo murmuraba...
― San
Roquiño querido,
non se
che pode
gastar una
broma carallo!...
Non
sei porque
me recorda
esta historia
ó actual
goberno. Non
falla un
só prognostico
ni el,
nin os
seus expertos,
e, promete
todo aquelo
que non
ten intención
cumprir, mentres
sigamos calados,
ou non
chegue a
onda de San
Roque...
Ningún comentario:
Publicar un comentario